غزه ماه ها و هفته هاست که در آتش و دود و سرما و گرسنگی و مرگ می‌سوزد و به جهنم روی زمین تبدیل شده اما دنیای کر و لال تنها نظاره‌گر این باریکه است و تنها به فرستادن چند کامیون کمک های دارویی و غذایی بسنده کرده است.گویا وجدان بشریت به خواب عمیقی فرو رفته و چشمه عطوفت و رحم و شفقت در آنها خشکیده است.غربی که خود را مدعی دفاع از حقوق بشر می خواند،بر مرگ هزاران کودک و زن و مرد فلسطینی چشم بسته و گویا منتظر تکمیل شدن بزرگترین و فجیع ترین نسل‌کشی قرن است که در حساس تربن نقطه زمین یعنی خاورمیانه ملتهب روی می دهد.

غزه بیش از یک ماه است که در پی حمله ناگهانی حماس به اسرائیل و حملات مقابله به مثل رژیم صهیونیستی روزانه بیش از هزار تن مواد انفجاری از بمب و موشک و راکت و خمپاره بر سرش نازل می شود و تاکنون نزدیک به ۱۱ هزار کودک و زن و پیر و جوان کشته شده اند و علاوه بر سال ها محاصره غیر انسانی تحمیل شده بر دو میلیون نفر ساکن غزه،اکنون طعم کشت و کشتار و خونریزی و آوارگی را می چشد و جنايت و غم و غصه در این منطقه از خاورمیانه غیر قابل تصور است.در این میان بشر متمدن و پر ادعای قرن بیست و یکم که فریاد عدالت خواهی و منشور حقوق بشرش گوش فلک را کر کرده نتوانسته است گام عملی برای توقف جنگ و کشتار بردارد.

به مناسبت پاسداشت هفتادمین سالروز استقلال کانون وکلا و ارج نهادن به این نهاد کهن مدنی متن پیش رو به نگارش درآمده و تلاش شده است تا به تحلیل نقش کانون وکلا در تحقق امنیت انسانی و تبع آن توسعه جامعه مدنی پرداخته شود.

 حقوق‌بشر و کرامت انسانی یکی از موضوعاتی است که تمامی انسان‌های آزاداندیش، برای جامعه انسانی خواهان آن هستند.

نخستین‌بار در سال 1972 میلادی در شهر استکهلم سوئد، سازمان ملل متحد نشستی با موضوع انسان و محیط‌ زیست برگزار کرد. در این نشست که به کنوانسیون استکهلم شناخته می‌شود، حق برخورداری از محیط‌ زیست سالم، برابر با حقوق بشر اعلام شد.